پـسـکوه پیرزهی

سیستان و بلوچستان بدون سونوگرافیست زن


سلامت نیوز : در گزارش‌ها و خبرهای هر روزه از سیستان،

خبر بیکاری جوانان و هجوم گردوغبار به واسطه خشک شدن تالاب‌

هامون را همیشه پیگیری کرده‌ایم. اما حالا خبری در این منطقه در

صدر اخبار نشسته است که با جان انسان سروکار دارد؛ نبود

سونوگرافیست زن در شهرستان‌های ایرانشهر، سرباز،

مهرستان، نیک شهر، نهبندان، قصرقند، کنارک، میرجاوه.

مردم این مناطق خصوصا زنان را با مشکلاتی رو‌به‌رو کرده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ زنانی

که شاید به‌واسطه محدودیت‌های سنتی و قومی

دلشان نخواهد پیش سونوگرافیست یا پزشک مرد بروند و

به همین دلیل یا بیماریشان را باید پنهان کنند و با آن

بسازند یا باید برای تشخیص بیماری مسافت طولانی‌ای را طی کنند

تا به مرکز شهر برسند و آنجا توسط پزشک زن تحت نظر قرار

بگیرند.عالیه-م، زنی است که در یکی از این شهرستان‌ها

زندگی می‌کند و به آرمان می‌گوید: «به‌دلیل اینکه

دلم نمی‌خواست پیش سونوگرافیست مرد بروم، دلیل

بیماری‌ام را نفهمیدم و حالا به دلیل وجود یک غده ناچیز و

عدم تشخیص آن، سرطان تمام بدنم را گرفته و با 35 سال

سن شاید باید بمیرم!»

حمیرا ریگی، نخستین بخشدار زن در سیستان و بلوچستان و

سومین بخشدار زن کشور در اینباره به آرمان می‌گوید: «چابهار تا چندین

سال از داشتن سونوگرافیست زن محروم بود. و این موضوع باعث می‌شد

که فرد حق انتخاب نداشته باشد. دلیل این موضوع این است

که به لحاظ مسائل قومی و مذهبی زنان این ناحیه پیش

سونوگرافیست مرد نمی‌روند. در واقع اصلا پیش پزشک زنان

و زایمانی که مرد باشد نمی‌روند. با تمام تلاش‌های صورت‌

گرفته از سوی مسئولان مردم این مناطق هنوز از امکانات

آموزشی و بهداشتی لازم برخوردار نیستند و شاید به‌دلیل

شرایط آب و هوا پزشکان دوست ندارند به این منطقه بیایند

و اگر طرح اجباری نبود اینجا پزشک هم نداشت». از سویی دیگر،

این موضوع «به توانمندی مدیران بستگی دارد که طوری برنامه‌ریزی

کنند تا بتوانند برای رفاه زنان و مردم جذب پزشک داشته باشند».

طی مسافت طولانی برای یک سونوگرافی ساده

رحیم صلاح‌زهی، عضو شورای شهر بمپور در استان

سیستان و بلوچستان، درباره عدم وجود سونوگرافیست زن در

شهرستان‌های اطراف و ایرانشهر می‌گوید: «ما اینجا چند شهرستانیم

که جمعیتی در حدود 300 هزار نفر هستند و ایرانشهر در این منطقه

مرکزیت دارد. در شهرستان ایرانشهر، توسط دانشگاه علوم

پزشکی متخصص فرستاده‌اند که دو سونوگرافیست مرد هستند.

در شهرستان ایرانشهر یک دانشگاه علوم پزشکی شروع به کار

کرده است و دو تا سونوگرافیست هست که هر دو نفر آقا هستند و

قول نیروی جدید هم داده‌اند که آن هم مرد است. اما هرگز برای آوردن پزشک سونوگرافی زن اقدام نکرده‌اند.»

او تاکید می‌کند: «اگر مشوق مالی برای زنان پزشک

در نظر می‌گرفتند، این اتفاق نمی‌افتاد. البته یک خانم سونوگراف را

از جای دیگر آورند اما آن خانم بنا بر دلایلی آمدند و رفتند و باید بگویم

برای آن خانم پزشک هم مشکلاتی ایجاد کردند. زیرا هم مطبش

شلوغ شد و هم با استقبال زنان بیمار رو‌به‌رو شد. اما شاید چون

پزشکان مرد دیدند درآمدشان دارد پایین می‌آید ایجاد مشکلاتی کردند

که آن خانم هم برود و زنان اینجا که به دلایل فرهنگی و قومی پیش

سونوگرافیست و پزشک مرد نمی‌روند به تنهایی با مریضی‌شان

دست و پنجه نرم کنند». این عضو شورای شهر سیستان،

تاکید می‌کند: «متاسفانه مسئولان امر در جواب این اتفاق

می‌گویند: دانشگاه علوم پزشکی تاسیس شده است.

اما این دانشگاه برای تربیت نیرو در بلندمدت جواب خواهد

داد و مشکل فعلی زنان حل نخواهد شد».

از سویی دیگر، «مشوق مالی برای نیروی متخصص نمی‌گذارند.

ماهیانه حقوق خوبی به آنها نمی‌دهند. و به همین

دلیل بیمار برای یک سونوگرافی ساده باید فاصله 1000 کیلومتری

را طی کند. بر فرض مثال: اگر یک زن در ایرانشهر بیمار شود

باید برای یک سونو گرافی 500 کیلومتر برود به کرمان یا 400 کیلومتر طی

کند و برسد به چابهار! و زمان زیادی را صرف رفت‌وآمد کند.

اگر همسرش کارمند باشد باید مرخصی بگیرد خرج خورد و

خوراک و سفر بدهد تا برای یک سونوگرافی پانزده هزار تومانی

دو برابر هزینه بدهد.» رحیم صلاح‌زهی، معتقد است:

«در گذشته به‌دلیل کمبود پزشک عمومی،از پاکستان و

هندوستان برای سیستان و مناطق اطراف پزشک می‌آوردند،

اما اکنون از شهرستان مجاور هم نمی‌توانیم یک پزشک

سونوگرافیست زن برای آسایش زنان بیاوریم. در این

منطقه خود زنان پیش سونوگرافیست مرد نمی‌روند نه اینکه

فشار مردانه بر رویشان باشد و به همین دلیل با همان مریضی می‌سازند».

امکانات این مناطق کم است

«در شهرهای بزرگ ایرانشهر، سراوان و شهرهای کوچک میرجاوه،

راسک میزان امکانات کم است. استان سیستان منطقه وسیعی

است که تراکم جمعیت در آن بسیار گسترده است. اما مراکز

درمانی و بهداشتی در آنجا بسیار کم وجود دارد». این

گفته‌های عیدو ریگی‌فرد، رئیس شورای شهر زاهدان است.

او به آرمان می‌گوید: «در مناطق سیستان، زاهدان رشد

جمعیت در بالاترین حد خود قرار دارد اما امکانات بهداشتی

در پایین‌ترین حد ایستاده است. بیشترین مشکل این مناطق

کمبود امکانات رفاهی است. و تنها پزشکان عمومی که

طرح دارند برای گذران طرح خود به این مناطق می‌آیند.

در این منطقه فارغ‌التحصیلان زن رشته پزشکی کم هستند».

این عضو شورای شهر زاهدان تاکید می‌کند: «وقتی پزشک

بومی که در این منطقه به‌دنیا آمده است و با شرایط این

منطقه به‌خوبی آشناست به دانشگاه به سختی راه می‌یابد

و امتیاز بومی بودن برایشان به سختی درنظر گرفته

می‌شود، در نتیجه این شهرستان‌ها از پزشک متخصص

زن هم خالی می‌شود. باید برای بومی‌ها در دانشگاه‌ها

امتیازاتی درنظر گرفته شود. در منطقه زاهدان و در کل

شهرستان‌های سیستان و بلوچستان پزشک بومی زن

بسیار کم هست و برای آوردن پزشکان از نواحی دیگر

هم بعضا شرایط حقوقی خوبی درنظر گرفته نمی‌شود».

عیدو ریگی‌فرد، رئیس شورای شهر زاهدان تاکید می‌کند:

«اگر شرایط حقوقی برای سونوگرافیست‌های زن

مناطق دیگر تعریف کنند، شاید پزشکان برای کمک به مردم

دیگر به شرایط اقلیمی فکر نکنند و به اینجا بیایند».چندی پیش

حلیمه عالی، نماینده مردم زابل با اشاره به ‌این مشکل گفت:

جذب پزشكان متخصص زن در سیستان، به‌ویژه سونوگرافیست،

یکی از مشکلات استان سیستان و بلوچستان است. یعقوب

جدگال نماینده مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی نیز با

تائید وجود ‌این مشکل در چابهار می‌گوید: به سبب نبود

متخصص زن، بسیاری از زنان بیمار در شهرستان مرزی

چابهار از مراجعه به پزشك یا متخصص مرد خودداری می‌كنند.

نبود متخصصانی نظیر سونوگرافیست زن در آن خطه و با

توجه به فرهنگ غالب مردم‌مشکلاتی‌را برای مردم بلوچستان

به وجود آورده است و گاه زنان برای یک سونوگرافی ساده به

زاهدان یا کرمان مراجعه می‌کنند. اما اکنون مردم آن ناحیه

خصوصا زنان با ورود یک نماینده زن به مجلس که خود پزشک

متخصص داخلی هم هست، منتظر حل این مشکلات بود که

هنوز تمام نشده و زنان شهرستان‌های اطراف سیستان به دلیل نبود

یک سونوگرافیست زن یا بیماری را در جانشان می‌پذیرند یا کیلومترها

سفر می‌کنند تا درمان شوند. ولی این پاک کردن صورت‌مساله‌ای است

که جوابش به مخاطره افتادن جان انسان است.

پزشکان به‌جای مناطق محروم به ارتش اعزام می‌شوند

هدایت‌ا... میرمرادزهی، نماینده سراوان درباره کمبود پزشک در

این مناطق به آرمان می‌گوید: «در گذشته پزشکان که

فارغ‌التحصیل می‌شدند برای گذران طرح به مناطق

محروم فرستاده می‌شدند اما اکنون حقوق پزشکانی

که به مناطق محروم فرستاده می‌شوند با پزشکان مناطق دیگر

تفاوتی ندارد. اکنون به‌جای استفاده از پزشک پیام‌آور که بیاید و

سربازی‌اش را در این مناطق بگذراند این منطقه را از این امکان

هم محروم کرده‌اند و این پزشکان باید بروند و تحت پوشش ارتش

طرحشان را بگذرانند به‌جای رفتن به مناطق محروم. از سویی

دیگر در مناطق زابل، سیب، سراوان به‌جای آنکه در دانشگاه

سهمیه بومی و بورسیه بدهند تا این محرومیت‌ها جبران بشود،

نه سهمیه‌ای می‌دهند نه پزشک به این مناطق می‌فرستند.

در جلسه روز شنبه مجلس به‌عنوان نماینده مردم، موضوع کمبود

پزشک را تذکر دادم چراکه ما به‌عنوان مرزهای شرقی کشور پیشانی

کشور هستیم و باید جلوی ورود بیماری و بیماری مردم را گرفت».